خلاصه : .. این نهضت از داخل دارد می‏پوسد... من نمی‏دانم باید چه بکنیم... به اسم کمیته و به اسم پاسدار و ... هرکه... هرکاری دلش می‏خواهد می‏کند ... با هر که یک غرضی دارند می‏ریزند منزلش. خانه‏اش را [غارت] می‏کنند و این یک خطر بزرگی است که برای اسلام ... پیش آمده... رژیم عدالت معنایش این نیست که هر که هر طورى دلش مى‏خواهد عمل کند

به اسم اسلام، اسلام را از بین مى‏برند

حضرت امام خمینی پیش از صدور فرمان 8 ماده ای نیز به دفعات متعدد درسخنرانیهای خود دستوراتی شبیه به مفاد این فرمان را صادر فر موده بودند. ایشان در 26 آذر 1358 با اظهار نگرانی شدید از تندروی‏های عده‏ای از افراد کمیته‏ها و سپاه و نهادهای انقلابی به اسم اسلام و انقلاب فرمودند «... این نهضت از داخل دارد می‏پوسد... من نمی‏دانم باید چه بکنیم... به اسم کمیته و به اسم پاسدار و ... هرکه... هرکاری دلش می‏خواهد می‏کند ... با هر که یک غرضی دارند می‏ریزند منزلش. خانه‏اش را [غارت] می‏کنند و این یک خطر بزرگی است که برای اسلام ... پیش آمده». امام‌خمینی با اشاره به انبوه نامه‏های رسیده در این رابطه فرمودند: «... کراراً برای من نوشته‏اند... فلانی بی‏خود اموالش را گرفته‏اند. حالا بی‏خودش را من نمی‏دانم. اما آمده‏اند فرش از زیر پای ما کشیده‏اند، و ما را از منزلمان بیرون کرده‌اند، ... آخر این را عقل می‏پسندد؟ شرع می‏پسندد... که ما یک همچه کاری سر مردم درآوریم».
ایشان فرمودند: رژیم عدالت معنایش این نیست که هر که هر طورى دلش مى‏خواهد عمل کند. یک قواعدى در اسلام باید باشد. باید قوانین اسلام باشد. نه بریزند مردم، زنها را، زن و بچه مردم را بیرون کنند از منزلشان. با اینکه من این را، شاید ده دفعه گفته باشم که بر فرض اینکه یک نفرى جانى باشد، مستحق قتل باشد، تمام اموالش باید مصادره بشود. لکن زن و بچه‏اش که نباید گرسنه بمانند. خوب، به اندازه زن و بچه‏اش باید برایشان بگذارند.



سخنرانى [در جمع مسئولان و فرماندهان سپاه (آفات انقلاب- عمل به قانون)]


زمان: 26 آذر 1358/ 27 محرّم 1400


مکان: قم‏