۶۹) از آهسته رشد کردن نترس، از هنوز راکد ماندن بترس.

۷۰) خودانضباطی توجه به خود است.

۷۱) گاهی باید قبل از برطرف شدن نقص های خودمان، نقص هایمان را بپذیریم.

۷۲) احساساتم نه خوبند و نه بد اما به خاطر اینکه مال من هستند اهمیت دارند.

۷۳) مهم این است که دست از سوال پرسیدن برنداریم.

۷۴) زندگی تنها از آخر درک می شود اما باید به جلو پیش رفت.

۷۵) بخشی از بهبودی من، احترام به نیازهایم و حق رها کردن و آسوده شدن است.

۷۶) جبران کردن فقط گفتن «متاسفم» نیست. جبران به این مفهوم است که با درک جدیدمان به گونه ای متفاوت پاسخ دهیم.